Małe Podróżowanie: Z wizytą u Starosty i Starościny

Osatatnią sierpniową niedzielę spędziliśmy w Czechach. Wyjazd do Skalnych Miast odkładaliśmy już kilkukrotnie, głównie za sprawą deszczu, który wyjątkowo często w tym roku nas odwiedzał. Tym razem pogoda była cudna, a przyjemny chłód skał, pozwalał zapomnieć o niemal 30 stopniowym upale. Adršpašské skály znajdują się w pobliżu wsi Adrszpach (Czechy) i powstały podobnie jak Góry Stołowe w wyniku nierównej odporności skał na wietrzenie (wymodelowała je woda, mróz i wiatr).

Z dzieckiem: trasa łatwa, przyjemna, ciekawa dla dzieci

Z wózkiem: pierwszy etap trasy, czemu nie:) do Małego Wodospadu spokojnie wózek wjedzie, później już jest trudniej, wąskie schody i wąskie przejścia absolutnie wykluczają udział wózka w wędrówce (najwęższe przejście ma szerokość 50 cm), także plecak, chusta lepiej się sprawdzą :)

Buty: wygodne

Koniecznie: dowody osobiste, korony czeskie, piękna pogoda, dobry humor, prowiant na drogę, coś do przebrania, chusteczki, może nawet druga para butów :)

Z Karpacza do Adrszpachu jest około 60 km (1h 10 minut drogi), okazuje się, że to wcale nie tak daleko, więc wyruszamy z samego rana, żeby jeszcze zdążyć przed upałem i przed tłumem ludzi, który z pewnością się pojawi. Jedziemy drogą w kierunku Przełęczy Okraj, później w kierunku Lubawki, Chełmska Śląskiego i Mieroszowa. Przekraczamy granicę wąskim przejściem granicznym przez chwilę się zastanawiając, czy aby na pewno jest tu wskazany ruch samochodowy.

Parking przy Skalnym Mieście to koszt od 80 do 100 koron za cały dzień, toalety są płatne 10 koron, wstęp na teren parku dla osoby dorosłej 70 koron, dla dziecka 35 koron, dzieci do lat 6 wstęp bezpłatny. Można zakupić bilety rodzinne, Panie w kasach doskonale znają język polski.

W sezonie letnim są tu zawsze tłumy trystów, nie ma się co oszukiwać będzie ciasno. Wybieramy standardowy szlak zielony, prowadzący obok najważniejszych atrakcji labiryntu sklanego (mapę otrzymacie przy kasach). Głowa cukru, Kochankowie, Dywany czy Starosta i Starościna to tylko przykłady różnorodności form skalnych jakie spotykamy. Na trasie mijamy 2 wodospady - mały i duży. Przy czym akurat duży jest nieczynny. Śmiesznie to brzmi, ale dla uatrakcyjnienia szlaku gromadzona jest woda, tak by duży wodospad był jeszcze większy :) A jak już wejdziemy do jaskini wystarczy krzyknąć "Karkonoszu, Karkonoszu daj nam wody!" i wtedy małe źródełko nagle się powiększa:) my niestety tego nie widzimy (być może niski stan wody nie pozwalał na tego typu uatrakcyjnienie trasy). Przy dużym wodospadzie spotykamy też kolejną kasę (tu można zakupić dodatkowy bilet na łódki 50 KC- czyli przepłynąć po jednym z jezior ukrytych w skałach - łódki zabierają na oko około 20-30 osób, a Pan po czesku i łamanym polskim i niemieckim opowiada co mijamy). Kolejka zacna, nie czekamy, idziemy dalej.

Od tego miejsca zaczyna się też nasza wspinaczka po schodach i wąskie przejścia między skałkami.

Cała trasa zajmuje nam około 3,5h z przerwami na drugie śniadania (około 6,5km). Asia ani razu nie prosi o noszenie na rękach, pewnie dlatego, że tym razem jesteśmy ze znajomymi i drugim dzieckiem. Oboje zajęci bieganiem, w zasadzie nie odczuwają zmęczenia. Między skałami przyjemnie, chłodno i przepięknie. Fantastyczna wycieczka, szczególnie w upalny dzień.